Witamina D niezbędna do prawidłowego funkcjonowania całego organizmu
Witamina D odgrywa kluczową rolę w równowadze wapniowo - fosforanowej. Większa część witaminy D (80-90%) obecnej w organizmie jest produkowana w skórze pod wpływem promieniowania UV pochodzącego ze światła słonecznego. Pozostała jej część jest dostarczana w pożywieniu.
Trzeba pamiętać, że synteza skórna tej witaminy hamowana jest ( nawet do 90 - 99%) przez stosowanie kosmetyków zawierających filtry przeciwsłoneczne z faktorem SPF >15.
Coraz częściej występujący niedobór witaminy D jest postrzegany przez wielu autorów jako światowy problem o poważnych konsekwencjach zdrowotnych.
Poziom 25-hydroksywitaminy D w surowicy jest nie tylko wskaźnikiem stanu gospodarki kostnej, ale również niezależnym wskaźnikiem ryzyka choroby nowotworowej i innych przewlekłych schorzeń cywilizacyjnych.
Jak wynika z badań klinicznych, duże a nawet umiarkowane niedobory witaminy D stanowią czynnik ryzyka rozwoju choroby nowotworowej i innych przewlekłych chorób, w tym między innymi: osteoporozy, choroby sercowo-naczyniowej, cukrzycy oraz raka jelita grubego.
Wskazania do oznaczania i monitorowania poziomu witaminy D:
- osteoporoza, krzywica, osteomalacja
- przewlekła choroba nerek
- choroby nowotworowe, szczególnie: nowotwory mózgu, prostaty, sutka, okrężnicy oraz skóry
- nadciśnienie tętnicze, choroby sercowo - naczyniowe
- ciąża oraz ryzyko utraty masy kostnej
- rozwój płodu
- laktacja
- cukrzyca, oporność na insulinę, otyłość
- niezdiagnozowane bóle mięśniowe
- rozwój chorób zwyrodnieniowych stawów
- depresja, demencja, choroba Alzheimera
- choroby autoimmunologiczne
- choroby tarczycy i przytarczyc
- zespołu zaburzonego wchłaniania, choroba Crohna, choroby zapalne jelit, celiakia
- schorzenia wątroby
- choroby ziarniniakowe
- przeszczepy
- leczenie kortykosteroidami
Niedobór witaminy D pozostaje jednak bardzo często niezdiagnozowany.
Najlepszą miarą statusu witaminy D jest oznaczenie stężenia 25(OH)D3, ze względu na długi okres półtrwania tego metabolitu (2 - 4 tygodni), oraz faktu że jego stężenie zależy jedynie od efektywnej syntezy skórnej i wchłaniania jelitowego.
W przypadku konieczności suplementacji wit. D (po wcześniejszym oznaczeniu jej poziomu wyjściowego), zalecane jest monitorowanie skuteczności leczenia (ze względu na jej toksyczność w przypadku przedawkowania) najlepiej w trybie trzymiesięcznym.
